De
Punische stad.
De
diversiteit is in menig opzicht zeer groot. Kijken we eens naar een Punische
stad, zoals Kerkouane was. De Punische naam weten we niet, maar het is wel een
echte Punische stad, want de Romeinen hebben deze stad nooit overgenomen,
vervormd en misvormd, zoals in de meeste andere gevallen. Het is een soort
Machu Pichu, dat in dit geval eeuwenland onder het zand heeft liggen wachten,
totdat Pierre Cintas zijn schop in de grond stak. De Romeinen hebben de
stad verwoest en de bevolking (wellicht
20.000) in het midden van de 3e eeuw v.C. als slaaf weggevoerd. Dit
hebben zij waarschijnlijk te danken aan een heer Regulus, die overigens later
in Carthaagse gevangenschap aan een gruwelijk einde zou komen. Het kan ook
zijn, dat Agathocles een halve eeuw eerder al de stad met een ongewenst bezoek
vereerde. Kerkouane is pas laat ontdekt (ca.1950 na Chr) en de plattegrond van
de stad is nog geheel bewaard gebleven. We vinden er de typische kleine
woonruimten, maar met eigen ogen heb ik 1982 na Chr. kunnen zien, dat de
Punische bevolking al wel waterleiding, badgelegenheid, betegelde vloeren,
tempels, trappen, pleinen, muren en poorten bezat. Men heeft er veel keramiek gevonden. De stad
moet rijk zijn geweest. De begraafplaatsen liggen even buiten de stad in een
natuurlijke richel, waarin o.a. de slachtoffers van Regulus en/of Agathocles
een plaats kunnen hebben gekregen.
1.5.Kerkouane J.P.Morel Paris
Ville punique du Rémarques
Archéologiques
Cap Bon et
historiques
De
goede kaap.
Het
schiereiland in Tunesië bevat diverse archeologische plaatsen van groot belang.
O.a: Oued er Regia - Es Seguia - Ain Takerdouch - Ainet Tarfa - Bordj Guelib el
Mdaoueur – Dagla - Dar Oulat Otsmane - Djebel el Fortas - El Mraissa - Marsa
Ben Ramdam - Sidi Aati - Sidi Bel Abiod
- Sidi Bou es Serrour- Sidi Daoud – Thonara – Thoudaden. De belangrijkste
plaats is zonder meer Kerkouane=Dar es Safi=Dj.Mlezza=Arg el Ghazouani met een
compleet bewaarde stad en uitgebreide begraafplaatsen.
27.6 Prospezione archeo‑ Roma 1973, Consiglio
logica
al capo bon I
nazionale delle ricerche
‑Necropoli
puniche P.Bartoloni
della
costa nord-orientale del
‑Oued er
Rega E.Acquaro
‑Es
Seguia
E.Acquaro
Studiereis Tunesië in 1982.
zaterdag 24 juli
Naar Kelibia en Kerkouane. Via
Korba (CURUBIS), Menzel
Temine. In Kelbia bezoeken we het fort. Dit is Arabisch/Turks, maar de
fundamenten en de kelders zijn Punisch. Aan de zuidkant van het fort
vlak buiten
de muren ligt een opgravingsterrein met ook veel opslag van gevonden
materiaal.
Er is een drankstalletje vlakbij en daar nuttigen mijn oudste dochter en
ik wat
na de beklimming van de burcht. Onder de vuurtoren zijn nog enige
Romeinse
bogen zichtbaar. Onder een kapel in de noordelijke hoek zijn resten van
het
Punische ASPIS of CLUPEA aanwezig. Een bord bij de toegang van het fort
laat
weten, dat de zaak wordt gerestaureerd.
Van Kelibia gaat het naar Kerkouane. Hier weten we niet eens de Griekse
of
Romeinse naam van, of het zou MEGALOPOLIS geweest moeten zijn, maar dat
is
hoogst onzeker. Het landschap onderweg is glooiend. We moeten oppassen
om de
afslag naar Kerkouane niet te missen, maar een klein bordje wijst naar
een
landweg, die naar de zee voert. Er is hier zowaar enige bewaking en mij
wordt
gezegd, dat fotograferen strikt verboden is. Zelfs de naam Fantar mag
hem niet
doen vermurwen. Wanneer de bewaker uit het zicht is doe ik dat
natuurlijk toch.
Kerkouane is tamelijk gaaf door de oudheid (en al wat daarna kwam)
gekomen.
Hier naast de fundamenten de halfhoge muurtjes, die de kleine kamertjes
omzomen.
Er is zelfs een tempel traceerbaar. De dochter is inmiddels zodanig
verhit
geraakt, dat afkoeling gezocht moet worden bij de zee. Onder de massieve
muren
weten we een aardige plek in de schaduw te vinden.
Een deel van Kerkouane is dan nog niet opgegraven. Het opgegraven
gedeelte is
echter imposant genoeg. In de huizen zijn badkuipen zichtbaar. Langs de
straten
loopt iets van een rioleringssysteem. Op de terugweg leggen we weer aan
in
Kelibia vocht in te slaan. Mijn geroep naar de bar 'arba, arba' wordt
beantwoord
met 4 appelsap. Inderdaad, appelsap is 'arba', maar het betekent ook
vier. Het
vormt echter geen probleem, want we hebben vocht genoeg nodig. Bij
Henchir
Lebna worden we tegen gehouden door een forse politieagent. Heb ik te
hard
gereden? Maar nee, ze hebben nog geen radarcontrole hier. Hij gebaart,
dat hij
mee wil. Hij verstaat geen woord van buiten de grens. In mijn beste
frans
probeer ik nog wat en het wordt hem duidelijk, dat ik iets met het
instituut van
archeologie te Tunis van doen heb. Het is maar heel zijdelings, maar
toch krijgt
zijn gelaatsuitdrukking iets meer vriendelijkheid. Bij Dar Chaabane moet
ik van
de grotere weg af en zet hem af vlak bij de zee te Maamoula of was het
Beni‑
Khiar. Mijn dochter en ik zoeken onmiddellijk daar het strand op en de
eerste de
beste drankentent. Hier komen niet veel buitenlanders en we zijn dan ook
een
bezienswaardigheid. Tegen de avond zijn we weer terug op onze
uitvalsbasis.
ncfps
Geen opmerkingen:
Een reactie posten