vrijdag 19 juni 2015

Drepana & Eryx 3






De Griekse penetraties.
---------------------------
Thucydides (VI, 2) beschrijft dat als volgt
“Maar toen de Hellenen in grote getale over zee aan kwamen varen, verlieten zij (de Feniciërs) de meeste van die plaatsen en bepaalden zich tot Motua en Soleis en Panormos in de buurtschap van de Elumers en hielden die in bezit, vertrouwend op hun bondgenootschap met de Elumers en op het feit dat van daar de kortste overvaart was van Karthago naar Sikelia.”
Als de Grieken nu bij de buurtschap van de Elymiërs waren gestopt, had iedereen tevreden kunnen zijn met deze verdeling van Sicilië. Hun opmars ging echter verder en dat zou tot tal van confrontaties gaan leiden. Pentathlos is omstreeks 580 v.C de eerste Griek, die voorbij Selinous een nederzetting probeert te vestigen. Hij wordt door de gebundelde legertjes van Feniciërs en Elymiërs verdreven. Dorieus is ergens tussen 520 en 510 v C de volgende en die heeft Eryx zelf op het oog.
Herodotos (V,43): “..... kreeg hij van Anticharès, een man van Eloon, de raad om op grond van de orakels van Laios zich te vestigen in Hérakleia op Sicilië; deze verklaarde, dat het hele gebied van Eryx aan de Hérakleiden toebehoorde, omdat Héraklès zelf het verworven had. Toen hij dat hoorde, ging hij naar Delphoi om het orakel te vragen, of hij het gebied, waarheen hij op weg was, zou veroveren en de Pythia voorspelde hem, dat hij het zou veroveren. Toen zette Dorieus met de vloot, die hij ook naar Libya had gevoerd, koers naar Italia.”
Dorieus heeft een orakel nodig om genoeg geestelijke veerkracht vergaren bij deze gewaagde onderneming. Maar ook deze keer wordt de binnenvallende Griek verslagen, zoals Werner Huss in “Die Karthager” (blz 29) weergeeft:
Zusammen mit seinen Landsleuten Thessalos, Paraibates, Kelees und Euryleon segelte er in den Westen und suchte in der Nähe des Eryx Fuss zu fassen. Der von ihm gegründeten Apoika gab er den Namen Herakleia. Bald traf er jedoch auf den entschlossenen Widerstand der Segestaier, die die Karthager um Unterstützung baten. Die gegensätzlichen Interessen entluden sich in einer Schlacht, in der die Spartaner unterlagen. Von den führenden Männern kam allein Euryleon mit dem Leben davon.”
Opvallend is, dat voor het eerst Carthago zelf rechtstreeks ingrijpt in Sicilië. Opvallend is ook, dat er gesproken wordt van Segesta en niet meer van de Elymiërs.

Carthago is ondertussen bondgenootschappen aangegaan met diverse Griekse tirannen op het eiland. Wanneer een van die bevriende tirannen door een vijandelijke tiran wordt verdreven te Himera, acht Carthago de tijd gekomen om in te grijpen. In 480 v.C komt het tot een confrontatie te Himera, waarbij het leger van Hamilcar verslagen wordt door de gecombineerde strijdkrachten van Himera, Gela en Syracuse. Dat heeft grote gevolgen voor de streek van de Elymiërs, want Carthago trekt zich terug op het Afrikaanse achterland. Alleen de Fenicische nederzettingen Motya, Panormus en Solus (Kafer) kunnen nog op Carthaagse steun rekenen. Van 480-410 v.C moet de streek rond Segesta op eigen kracht zien te overleven. Aan de uitgifte van munten is de veranderde situatie goed te zien. B.H.Warmington (Carthage, blz 84-85) maakt daar de volgende opmerkingen over:
“It is true that officials of Elymian Eryx came to be called by the Carthaginian name ‘sufets’ and her coins to carry Phoenician legends……. In the fifth century, Elymian Eryx had coins similar to those of the Greek cities, with legends in Greek…. The coinage of Segesta also stopped at the end of the fifth century, and the coins of Eryx subsequently carried Phoenician legends.”
In die tijd komt deze stad steeds vaker in conflict met de Griekse stad Selinous.
Ten einde raad vraagt Segesta aan Athene om in te grijpen. Athene aarzelt, maar trapt in een truc, die de Segestanen toepassen. Dit wordt beschreven door Thucydides (VI, 46):
“De Segestaiërs nu hadden het volgende listig verzonnen, die keer, toen de eerste gezanten van de Atheners bij hen kwamen om zich op de hoogte te stellen van de geldmiddelen. Zij hadden hen gebracht naar de tempel van Aphrodite in Erux en toonden hun de wijgeschenken, schalen, schenk-kannen en reukvaten en ander gerei van een niet geringe omvang, die van zilver zijnde veel meer waard toonden voor het oog dan de geringe geldswaarde die ze vertegenwoordigden; en in het bijzonder hadden ze maaltijden aangericht voor de roeiers en daar gouden en zilveren bekers uit Segesta zelf bij elkaar gehaald en die uit de naburige Phoinikische en Helleense steden te leen gevraagd en die telkens op de gastmalen als hun bijzonder eigendom vertoond en daar allen voor het merendeel dezelfde dingen gebruikten en er overal vele schenen te zijn, zette het de Atheners van de triëren in stomme verbazing en, in Athene teruggekeerd maakten zij er zoveel ophef van zoveel waarde als zij daar gezien hadden.”
Het bedrog komt natuurlijk een keer uit, maar dan is de Atheense vloot al rond Sicilië en komt het tot een confrontatie voor de muren van Syracuse. Onderwijl houdt Carthago zich muisstil en laat de Grieken het onderling (Ioniërs tegen Doriërs) maar uitvechten. Dat leidt uiteindelijk tot een rampzalige nederlaag van de Atheners. Pas daarna acht Carthago de tijd gekomen om in te grijpen.
Hannibal, de zoon van Mago, landt in 410 v.C met een forse expeditiemacht in West-Sicilië en schakelt Selinous en Himera achtereenvolgens uit. Geheel West-Sicilië gaat nu de Carthaagse epikratie vormen, waartoe ook het Elymische gebied en Selinous gaan behoren.
Met Syracuse wordt vrede gesloten, maar dat duurt niet lang. Alweer in 406 v.C moet Carthago opnieuw in actie komen.
Werner Huss (Die Karthager) geeft het begin weer van de nieuwe confrontatie (blz.73):
In der nähe von Eryx traf sie (das Aufklärungsgeschwader) auf die etwa gleich starke Syrakosische Flotte, die auf die Nachricht von ihrer überfahrt hinn herbeigeeilt war, um eine Schlacht zu schlagen. Die Karthager verloren 15 Schiffe. Auf die Nachricht von der Niederlage der Vorausabteilung hin lief Hannibal selbst mit 50 Schiffe aus um die Scharte auszuwetzen und die überfahrt zu sicheren. Er hatte Erfolg.”
De hoofdmacht van de Carthagers landt echter heel ergens anders, namelijk bij Akragas, dat ze na lange tijd uiteindelijk zullen innemen onder de leiding van Himilco. Vervolgens is Gela aan de beurt en dan vindt de nieuwe tiran van Syracuse, Dionysios I, het tijd om maar weer even vrede te sluiten met de Carthagers.

Drepana & Eryx part 3
================
The Greek penetrations.
---------------------------
Thucydides (VI, 2) describes it as follows:
"But when the Greeks in large numbers came sailing over the sea, they left (the Phoenicians) most of those places and confined themselves to Motua and Soleis and Panormos in the region of Elumers and held that in possession, relying on their alliance with the Elumers and the fact that from there the shortest crossing was from Carthage to Sikelia. "
If the Greeks were now stopped at the region of Elymians, everyone could have been satisfied with this division of Sicily. Their advance, however, went ahead and would lead to numerous confrontations. Pentathlos is circa 580 BC, the first Greek who passed Selinous trying to establish there a settlement. He is driven away by the combined armies of Phoenicians and Elymians. Dorieus is somewhere between 520 and 510 V C, the next and has Eryx itself on the eye.
Herodotus (V, 43): "..... he got from Anticharès, a man of Eloon, the council on the basis of the oracles of Laios to settle in Herakleia in Sicily; it declared that the entire area of ​​Eryx belonged to the Hérakleiden because Herakles himself had acquired it. When he heard that, he went to Delphoi to ask the oracle whether the area, where he was on his way, would be conquered by him.  The Pythia prophesied that he would conquer it. Then Dorieus put the fleet, which he had taken to Libya, heading to Italia. "
Dorieus has an oracle needed to gather enough mental resilience in this bold venture. But this time the invading Greeks are also beaten, as Werner Huss shows in "Die Karthager" (page 29):
"Along with his compatriots Thessalos, Paraibates, Kelees and Euryleon he sailed to the West and sought near the Eryx to gain a foothold. There he founded an Apoika that he named Heraclea. Soon, however, he met the determined resistance of Segesteans who asked Carthage for help. The conflicting interests erupted in a battle in which the Spartans were defeated. Of the leading men alone Euryleon escaped with his life. "
(translated from german).
Significantly, for the first time Carthage itself directly intervene in Sicily. Also notable is that it talks of Segesta and not of Elymians.
Carthage has now entered into alliances with various Greek tyrants on the island. When one of these befriended tyrants is driven away by an enemy tyrant from Himera, Carthage came to intervene. In 480 BC it comes to a confrontation at Himera, where the army of Hamilcar is defeated by the combined forces of Himera, Gela and Syracuse. This has major consequences for the region of the Elymians because Carthage retreats to the African hinterland. Only the Phoenician settlements Motya, Panormus and Solus (Kafer) can still count on Carthaginian support. From 480-410 BC the area around Segesta should see to survive on their own. On the issue of coins is the changed situation to see. B.H.Warmington (Carthage, pp 84-85) makes the following comments on that:
“It is true that officials of Elymian Eryx came to be called by the Carthaginian name ‘sufets’ and her coins to carry Phoenician legends……. In the fifth century, Elymian Eryx had coins similar to those of the Greek cities, with legends in Greek…. The coinage of Segesta also stopped at the end of the fifth century, and the coins of Eryx subsequently carried Phoenician legends.”

At that time, the city is increasingly in conflict with the Greek city Selinous.
In desperation Segesta asked Athens to intervene. Athens hesitates, but kicks in a trick, applying by the Segestians. This is described by Thucydides (VI, 46):
"The Segestians now had the following cunningly concocted that time, when the first ambassadors of the Athenians came to them to make themselves aware of the funds. They had brought them to the temple of Aphrodite in Erux and showed them the votive offerings, bowls, pour-jugs and incense vessels and other paraphernalia of a considerable size, which being of silver showed worth much more to the eye than the low monetary value they represented; and in particular they had done meals for the rowers and there gold and silver cups from Segesta itself brought together and borrowed from the neighbouring Phoinikian and Hellenic cities and screened again at the banquets as their private property and all there for the majority used the same stuff and there seemed to be everywhere many, put the triage Athenians into astonishment and returned to Athens they made so much noise by as much value as they had seen there. "
The deception comes naturally once, but then the Athenian fleet is already around Sicily and it comes to a showdown on the walls of Syracuse. Meanwhile Carthage keeps quiet as a mouse and the Greeks let themselves (Ionians against Dorians) fight. This eventually leads to a disastrous defeat of the Athenians. Only after that happened  Carthage came in action to intervene.
Hannibal, the son of Mago, lands in 410 BC with a strong expeditionary force in Western Sicily and eliminates Selinous and Himera in succession. Whole western Sicily now will form the Carthaginian epikratie, which would includes the Elymian area and Selinous.
With Syracuse is made peace, but not for long. Already in 406 BC Carthage is forced back into action.
Werner Huss (Die Kart Hager) indicates the beginning again of the new confrontation (p.73):
"In the vicinity of Eryx met (the Reconnaissance Wing) on approximately the same strong Syrakosian fleet that was rushed there on the news of her crossing and was ready to fight a battle. The Carthaginians lost 15 ships. At the news of the defeat of the advance party Hannibal ran himself out with 50 ships to wipe out the stain and the crossing to secure. He was successful. "
(translated from german).
However, the main force of the Carthaginians landed somewhere else, namely in Akragas, which they will occupy eventually after a long time under the leadership of Himilco. Then it is Gela's turn and then the new tyrant of Syracuse, Dionysius I, thinks the time is there to make peace for a while with the Carthaginians.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten